اگر از کمر درد رنج می برید، تنها کسی نیستید که چنین تجربه ای را دارید. تخمین ها حاکی از آن است که ۷۵ تا ۸۵ درصد از آمریکایی ها در طول عمر درد کمر را به نوعی تجربه خواهند کرد. اگر چه کمردرد می تواند بسیار ناتوان کننده و دردناک باشد، اما حدوداً در ۹۰ درصد کلیه موارد مربوط، درد بدون جراحی بهبود بخشیده می شود. با این حال، ۵۰ درصد از بیمارانی که از نوعی کمر درد رنج می برند،در عرض یک سال درد متناوب خواهند داشت.
ستون فقرات کمری
ستون فقرات لومبار (کمر) شامل پنج مهره در قسمت پایین ستون مهره ها بین دنده ها و لگن می باشد. استخوان ها یا همان مهره هایی که ستون فقرات پشت شما را شکل می دهند توسط دیسک های کوچکی محافظت می شوند. این دیسک ها گرد و تخت هستند، و لایه بیرونی سخت (حلقوی) دارند که یک ماده ژله مانند به نام هسته را احاطه می کنند. دیسک ها بین هر یک از مهره ها در ستون فقرات قرار گرفته اند و به عنوان کمک فنر (ضربه گیر) برای استخوان های ستون فقرات عمل می کنند. رباط های ضخیم متصل به مهره ها، مواد نرم دیسک را در محل نگه می دارند. از ۳۱ جفت عصب و ریشه نخاعی، پنج جفت عصب کمری (L1 -L5) و پنج جفت عصب ساکروم (S1 – S5) در ابتدای ناحیه ی کمری به هم متصل می شوند.
سندرم طناب مرکزی (CCS) عبارت است از آسیب ناکامل به طناب نخاعی گردن که منجر به ضعف حرکتی گسترده تر اندام های فوقانی نسبت به تحتانی می شود. مکانیسم آسیب از صدماتی ناشی می شود که به باز شدن بیش از حد اسپرز استخوانی موجود (رشد غیر طبیعی استخوان)، بدون این که آسیبی به ستون مهره ها وارد شود، منجر می شود.
مکانیسم و علل آسیب دیدگی
سندرم طناب مرکزی (CCS) به طور معمول در بیماران مبتلا به آسیب های اتساعی )باز شدگی بیش از حد) که در آن طناب نخاعی بین اسپرز استخوانی اسپوندیلوز قدامی گردنی و رباط پشتی کانال نخاعی (رباط طولی خلفی) که به آن رباط زرد یا فلاوم گویند، فشرده و باریک می شود. رباط زرد یک رباط قوی است که قسمت تیغه ها (لامینا)ی قوس مهره ای دو مهره مجاور در ستون فقرات را به یکدیگر متصل میکند. این رباط از عناصر عصبی و طناب نخاعی محافظت کرده و باعث ثبات نخاع می شود به طوری که بین جسم مهره ها حرکت بیش از حد رخ نمی دهد.
آسیب در نتیجه فشار قدامی و خلفی نخاع رخ می دهد و منجر به ادم، خونروی و یا ایسکمی (کم خونی موضعی) در بخش مرکزی طناب نخاعی می شود. محل بسیاری از آسیب ها در بخش وسط به پایین طناب نخاعی گردن است. به دلیل ساختار لایه ای راه هرمی یا راه قشری نخاعی (Corticospinal Tract)، با فیبرهای عصبی میانه در ناحیه بازو و جانبی در ناحیه پا، بازو ها در مقایسه با پاها بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند و بدین طریق منجر به اختلال حرکتی می شوند.
طناب نخاعی امتدادی از سیستم عصبی مرکزی (CNS) است که شامل مغز و نخاع می باشد. طناب نخاعی در پایین ساقه مغز، در منطقه ای به نام بصل النخاع آغاز می شود، و در کمر به تدریج باریک می شود و مخروط انتهایی (Conus medullaris) را ایجاد کرده و در آن نقطه به پایان میرسد.
از لحاظ کالبد شناسی، طناب نخاعی از راس بالاترین استخوان گردن یا به عبارتی اولین مهره ی گردن به نام مهره C1، امتداد یافته و تقریبا تا سطح بالاترین مهره کمری به نام مهره ی L1 می رسد. مهره ی L1 بالاترین استخوان کمر بوده و درست در زیر قفسه سینه قرار دارد. طول طناب نخاعی حدود ۱۸ اینچ (۴۵ سانتی متر) است و شکل نسبتا استوانه ای دارد. بخش های سرویکال (گردنی) و لومبار (کمری) دو منطقه برجسته طناب نخاعی را ایجاد کرده اند. یک بافت همبند به نام فیلوم ترمینال یا رشته ی انتهایی از را مخروط انتهایی شروع شده و تا لگن ادامه می یابد.
در انتهای طناب نخاعی (یعنی مخروط انتهایی)، ناحیه “دم اسب” قرار دارد؛ این ناحیه مجموعه ای از عصب هایی است که نامش از کلمه لاتین “cauda equina”، به معنای دم اسب برگرفته شده است (آناتومیست ها یا کالبد شناسان اولیه فکر می کردند که مجموعه ی این اعصاب شبیه دم اسب است).
مایع مغزی نخاعی (CSF) طناب نخاعی را احاطه می کند، که آن هم توسط سه لایه محافظ به نام مننژ یا پرده های مغزی (سخت شامه، عنکبوتیه و نرم شامه) محافظت می شود
این بیماری خیلی شایع نیست ولی نادر هم نیست . این بیماران دچار انقباضات غیر ارادی و مکرر نصف صورت خود هستند. این بیماری تیک نیست و بیمار نمی تواند اگر بخواهد دقایقی کاملا آنها را کنترل نماید.
تفاوت همی فاسیال اسپاسم با تیک
در تیک ما نمی گوییم حرکات غیرارادی هستند بلکه شخص بنا به عادت یا استرس یک حرکتی را بسیار تکرار میکند بطوریکه به شکل یک عادت ناخواسته هم در می آید. اگر به فرد دچار تیک بگوییم این حرکت را تکرار نکن میتواند دقایق یا حتی ساعاتی آنها را تکرار نکند اما در همی اسپاسم این امر مقدور نیست. حتی در موارد پیشرفته و نسبتا شدید در خواب هم تکرار میشود و شما میتوانید با مشاهده این انقباضات در صورت بیمار در زمان خواب عمیق آن را از تیک متمایز کنید.
عملکرد همی فاسیال اسپاسم
این بیماری اغلب از یک قسمت صورت شروع میشود که بیشتر از ناحیه یک چشم است. بیمار در طرف مبتلا پلک بیشتری میزند و اگر دقت کنید چشم مبتلا به اندازه طرف سالم باز نمیشود (مثل اینکه فرد چشمک میزند). به اشتباه ممکن است بگویند افتادگی پلک دارد ولی اگر دقت شود میبینید که پلک شل و افتاده نیست بلکه منقبض و جمع شده است و موقع انقباض با دست هم باز نمی شود. سپس انقباضات به اطراف دهان هم کشیده شده و صورت هم در آنطرف جمع و منقبض میشود و به اصطلاح صورت کج میشود. در روزهای اول ابتلا ممکن است گاهی خود به خود برطرف شود ولی معمولا روز به روز بیشتر می شود . انتشار این انقباضات گاهی به گردن و اطراف گوش و حتی پوست پیشانی و جلو سر هم در همان طرف منتشر میگردد. برخلاف فلج نیمه صورت یا بلز در این حالت خطر مهمی متوجه شخص نیست بلکه از جهت زیبایی و ناخوشایندی چهره اهمیت دارد. این بیماری درد یا بی حسی در صورت ندارد. علائم دیگر مانند دوبینی و تهوع و مشکل بلع همراه ندارد. اختلال واضحی در تکلم ایجاد نمی شود. علت این بیماری وجود یک شریان در کنار عصب صورتی و وارد شدن فشار ناشی از ضربانات این شریان بر عصب است. این تماس اغلب در داخل مغز و محل خروج عصب از ساقه مغز است.
جمجمه یک ساختار استخوانی است که در تمامی انسان ها و حیوانات وجود دارد که به عنوان چهارچوب سر عمل میکند.جمجمه ساختار صورت را حفظ میکند و مغز را هم از صدمه دیدن حفظ میکند.
جمجمه بدون در نظر گرفتن استخوان متحرک فک تحتانی ، کرانیوم نامیده میشود. کرانیوم از دو بخش تشکیل شده است. جمجمه مغزی که بخشی از جمجمه است که وظیفه حفاظت از مغز را بر عهده دارد. و قسمت دوم استخوانهای صورت ، در جلو و پایین جعبه مغزی قرار گرفته است و اسکلت صورت را میسازد. استخوانهای جعبه مغزی ۸ عدد هستند ۴ عدد فرد و میانی و ۲ عدد زوج و طرفی هستند. استخوانهای صورت ۱۴ عدد هستند که ۶ عدد زوج و ۲ عدد فرد هستند.
قاعده جمجمه در کجا قرار دارد؟
قاعده جمجمه در قسمت تحتانی جمجمه قرار دارد و بسیاری از رگهای خونرسان مغز بر روی آن قرار گرفته است به همین دلیل بسیار مهم و حساس می باشد و در صورت بروز تومور باعث فلج همیشگی و گاهی منجر به مرگ می شود. محل قرار گیری این قسمت بر روی سینوس ها ،بینی ، و گوش میانی می باشد به همین دلیل با ایجاد بیماری های بینی و سینوسی ،قاعده جمجمه هم درگیر می شود
غده صنوبری یا پینه آل (Pineal gland) در عمق مغز قرار دارد. کارکرد دقیق آن هنوز مشخص نیست، البته این غده هورمونی به نام ملاتونین را ترشح میکند که با چرخه روزانه خواب و بیداری مرتبط میباشد و احتمالا یک نقش مخالف با هورمون محرک بیضهها و تخمدانها نیز دارد.
در زیر نیمکرههای مخ و در بین دو برجستگی جلویی از برجستگیهای چهارگانه مغز میانی، غده کوچکی قرار دارد که به علت شباهت به صنوبر، غده صنوبری یا پینهآل نامیده میشود. این غده یک ساختمان خاکستری رنگ متمایل به قرمز کوچکی به اندازه یک نخود است که درست در جلوی مخچه جای دارد. در نوزاد انسان، غده پینهآل نسبتا بزرگ است، ولی قبل از بلوغ به مقدار زیادی تحلیل میرود. غده پینه آل هورمونی به نام ملاتونین را ترشح می کند که تنظیم کننده ساعت داخلی ( بیولوژیک) بدن است. میزان ترشح هورمون ملاتونین در تاریکی افزایش می یابد. لذا هنگام شب میزان ملاتونین خون در بالاترین سطح خود قرار دارد که در طی روز به تدریج از مقدار آن کاسته می شود. نور وارد شونده به چشم ها نه تنها به دید ما کمک می کند، بلکه ساعت داخلی بدن را از طریق غدد صنوبری و هیپوفیز به فعالیت وا می دارد. این غده تنظیم کننده آغاز بلوغ بوده، انسان را به خواب وامی دارد و بر حالات خلقی فرد تاثیر می گذارد. از کارهای شناخته شده غده پینهآل در انسان، اثر آن در به تأخیر انداختن بلوغ و افزایش ترشح آلدوسترون از بخش قشری غده فوقکلیوی است. غده پینهآل را یکی از ساعتهای زیستی بدن نیز میدانند که در تنظیم پدیدههای تناوبی شرکت دارد. غده پینه آل نقش مهم تنظیمی در عملکرد جنسی و تولید مثلی ایفا می کند
ستون فقرات از ۳۳ استخوان تشکیل شده که روی همدیگر قرار گرفته اند. این استخوان ها توسط رباط ها و ماهیچه ها به یکدیگر متصل هستند و در راستای به خصوصی قرار گرفته اند. ستون فقرات اصلی ترین نقطه اتکا بدن است و قامت فرد بر روی آن استوار است. به کمک ستون فقرات میتوانید خم و راست شوید و بدن خود را به طرفین بچرخانید.
انحنای ستون فقرات
هنگامی که از پهلو به ستون مهره ای نگاه کنیم در این ستون انحناهایی را مشاهده می کنیم ، حالتی مانند حرف S دارد. ستون فقرات در ناحیه گردنی و در قسمت پایین کمر دارای خمیدگی به سمت داخل و در ناحیه میانی و پایین تر از کمر دارای خمیدگی به سمت بیرون است. وجود این انحنا ها باعث می شود ستون فقرات مانند یک فنر شوک های وارد شده را جذب کند، تعادل داشته باشد و در طول ستون مهره ای دارای دامنه حرکتی باشد.
آنوریسم مغزی (کلاف عروقی مغز) عبارت است از ایجاد یک برآمدگی بادکنک مانند در دیواره یکی از شریانهای مغز. گاهی اوقات آنوریسم، رشد کرده و پس از وارد کردن فشار بر ساختارهای مجاور خود، در نهایت پاره میشود. نشت یا پارگی عروق مبتلا به آنوریسم باعث علائم و عوارض مختلفی، از سردرد شدید گرفته تا سکته مغزی یا مرگ، میشود. در اکثر موارد، آنوریسم به طور اتفاقی و طی اسکنی که برای مشکل دیگری انجام میگیرد، تشخیص داده میشود. نوع و شدت خطرات ناشی از پارگی آنوریسم به محل و اندازه آن بستگی دارد. گزینههای درمانی موجود برای این عارضه عبارتند از تحت نظر قرار گرفتن توسط پزشک، جراحیهای بسته و کلیپینگ (بستن آنوریسم با قرار دادن کلیپس در گردن آن)، عمل کوییلینگ، یا عمل بای پس.
آنوریسم مغزی چیست؟
دایره ویلیس محل پیوند چهار شریان مغز است که دو عدد آنها شریانهای کاروتید و دو عدد دیگر شریانهای مهرهای هستند، که مواد مغذی مغز (خصوصاً اکسیژن و گلوکز) را تأمین میکنند. این حلقه از شریانها زیر مغز قرار گرفته و شریانهای کوچکتری از آن به سراسر مغز منشعب میشوند. گاهی اوقات در محل برخورد این شریانها نقاط ضعیفی ایجاد میشود. در برخی موارد در این نقاط ضعیف برآمدگیهایی پر از خون به وجود میآید که در نهایت به کیسههایی در رگهای خونی به نام آنوریسم تبدیل میشوند. با پاره شدن یا نشت کردن این نواحی کیسه مانند، خونِ خارج شده وارد بافتهای مجاور میشود.
نورواندوسکوپی یک روش جراحی کم تهاجمی است که در آن جراح از طریق ایجاد سوراخ های کوچک (به اندازه یک سکه) در جمجمه یا از طریق دهان و بینی به انجام جراحی می پردازد.
نورواندوسکوپی امکانات زیر را به جراح های مغز واعصاب می دهد:
• دسترسی به نواحی از مغز که از طریق جراحی عادی مغز امکان دسترسی به آنها وجود ندارد. • خارج کردن تومور بدون بریدن و آسیب زدن به نواحی دیگر مغز.
نورواندوسکوپی با استفاده از یک آندوسکوپ، یک تلسکوپ کوچک مجهز به یک دوربین فیلمبرداری با وضوح بالا و یک محل دید انجام می شود و به جراح این امکان را می دهد تا جهت یابی کند و به تومور دسترسی پیدا کند. برای خارج کردن تومور یا نمونه برداری از آن (بیوپسی) جراح مغز و اعصاب تجهیزات خاصی را به سر اندوسکوپ متصل می کند و معمولا از اندوسکوپ اضافی همراه با فورسپس و قیچی که به انتهای آن وصل شده است استفاده می کند. انواع تومورهای مغزی که با نورواندوسکوپی درمان می شوند
بیماری مغزی عروقی به مشکلات رگهای خونی در مغز گفته میشود که جزء شایعترین بیماریهای کشنده در سراسر جهان بوده و منجر به آمار بالایی از سکته مغزی، خونریزی مغزی و عوارض دیگر میشود.
بیماری عروق مغزی از راههای مختلفی میتواند بروز پیدا کند که یکی از شایعترین آنها عارضه آترواسکلروز یا تنگی عروق مغزی است که طی آن میزان خونرسانی به مغز محدود و یا به طور کلی متوقف میشود و باعث وقوع سکته مغزی و حملات ایسکمی گذرا و به مرور زمان منجر به بروز اختلالات شناختی و زوال عقل خواهد شد.
تومورهای نخاعی تودههایی هستند که روی استخوانها و رباطهای ستون فقرات، نخاع یا ریشههای عصبی رشد میکنند. این تومورها میتوانند غیرسرطانی (خوشخیم) یا سرطانی (بدخیم) باشند. البته، به ندرت پیش میآید که منشأ تومورهای بدخیم در خود ستون فقرات باشد. اینگونه تومورها معمولاً از سایر بخشهای بدن به ستون فقرات گسترش مییابند. تمامی انواع تومورها یا تودههای نخاعی میتوانند منجر به درد، مشکلات عصبی و گاهی اوقات فلج شوند. به علاوه، یک تومور نخاعی، چه سرطانی باشد چه نباشد، میتواند جان بیمار را تهدید کرده و باعث معلولیت دائمی شود، بنابراین در چنین مواردی مراجعه فوری به پزشک جهت درمان عارضه ضروری است.
ستون فقرات از استخوانهایی که مهره نامیده میشود تشکیل شده است که نخاع و ریشههای عصب را در بر گرفته و از آنها محافظت میکند. مهرهها به وسیله دیسکهای بین مهرهای از هم جدا شدهاند. دیسک بین مهرهای مانند بالشت که ضربه را جذب میکند عمل کرده و باعث افزایش انعطاف پذیری ستون فقرات میشود. این دیسکها از ژلهای نرم (نوکلئوس پولپوزوس) که با حلقه سختتری از غصروف فیبروزی (آنولوس فیبروز) احاطه شدهاند تشکیل شده است.
فتق دیسک زمانی اتفاق می افتد که نوکلئوس پولپوزیس که نرم است برآمدگی پیدا کرده و به کانال نخاع نفوذ میکند. این برآمدگی معمولاً به عنوان دیسک برآمده یا دیسک پاره شده شناخته میشود و عارضهای است که میتواند ریشه عصب را فشرده ساخته و به آن آسیب برساند.
بیشتر دیسکهای کمر بین چهارمین و پنجمین مهره کمری یا بین مهره پنجم کمر و استخوان خاجی اتفاق می افتد. فتق دیسک گردن غالباً بین مهره پنجم و مهره ششم گردن یا بین مهره ششم و هفتم مهرههای گردن به وجود میآید.
مشکلات دیسک کمر چگونه و به چه علتی بروز میکنند؟
در سنین بزرگسالی دیسک بین مهرهها در فرایندی که به آن دیژنراسیون دیسک گفته میشود رو به زوال میرود و باعث باریک شدن فضای بین مهرهها شده و احتمال فتق دیسک افزایش مییابد. برخی از عواملی که باعث به وجود آمدن فتق دیسک میشوند عبارتند از:
آسیب دیدگی کمر یا گردن
کشیدگی
بلند کردن اشیا به طرز غلط
چاقی و اضافه وزن
استعمال دخانیات
:: برچسبها:
دیسک کمر ,
:: بازدید از این مطلب : 58
گردن شما بخشی از یک ستون بلند انعطاف پذیر است که به عنوان ستون فقرات و یا تیره ی پشت شناخته شده و در بسیاری از قسمت های بدن شما گسترش یافته است. ستون فقرات سرویکال (گردن) متشکل از هفت استخوان (مهره های C1-C4) می باشد که از طریق دیسک بین مهره ای از یکدیگر جدا شده اند. این دیسک ها اجازه حرکت آزادانه را به ستون فقرات می دهد و باعث می شود در طول انجام فعالیت به عنوان کمک فنر عمل کند.
یک قوس استخوانی به پشت هر جسم مهره ای متصل شده که یک فضای طولی و توخالی پیوسته ای را ایجاد می کند که در تمام طول پشت امتداد دارد. این فضا که به نام کانال نخاعی شناخته می شود، ناحیه ای است که از طریق آن طناب نخاعی و بسته های عصب نخاعی عبور می کنند. طناب نخاعی در مایع مغزی نخاعی (CSF) غوطه ور بوده و توسط سه لایه محافظ مننژ (سخت شامه، عنکبوتیه عنکبوتی، و نرم شامه) احاطه می شود.
در هر سطح مهره ای، یک جفت عصب نخاعی از طریق منافذ کوچکی به نام فورامینا (یکی به سمت چپ و دیگری به سمت راست) خارج می شوند این اعصاب در خدمت عضلات، پوست و بافت های بدن هستند و در نتیجه حس و حرکت را برای تمام قسمت های بدن تامین می کنند. طناب نخاعی و اعصاب ظریف توسط ماهیچه های قوی و رباط ها که به مهره ها متصل شده اند محافظت می شوند.
علل شایع گردن درد
ممکن است به علت درد گردن یا شانه یا احساس سوزن سوزن شدن و بی حسی در بازو های خود به یک جراح مغز و اعصاب رجوع کنید. همچنین ممکن است در دست ها و پاهای خود حس ضعف داشته باشید.
گردن درد ممکن است در نتیجه ی انحطاط دیسک، تنگی کانال نخاعی، ورم مفاصل و در موارد نادر، سرطان یا مننژیت ایجاد شود. برای مشکلات جدی در گردن، باید با یک پزشک مراقبت های اولیه و اغلب یک متخصص، مانند جراح مغز و اعصاب، مشورت کنید تا با تشخیص دقیق، درمان مناسب تجویز کند.
در صورتی برای گردن درد با یک جراح مغز و اعصاب مشورت کنید که : ◾ درد بعد از آسیب یا ضربه به سر رخ دهد ◾ تب و یا سردرد همراه با درد گردن رخ دهد ◾ خشکی گردن مانع از تماس چانه به قفسه سینه شود ◾ در بازوها یا دستهایتان حس سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف داشته باشید ◾ علائم درد گردن با ضعف پا و یا از دست دادن هماهنگی در دستها و پاها همراه باشد. ◾ درد به مصرف بیش از حد دارو پاسخ ندهد ◾ درد پس از یک هفته بهبود نیابد
کرانیوتومی عملی است که در آن قسمتی از استخوان جمجمه جهت دسترسی به بافت مغز برداشته میشود. شامل انواع بسیار متفاوتی از شیوه هاست که در درون سر قابل انجام است. علیرغم شیوه های متفاوت، تمامی آنها دارای روند بهبود یکسانی هستند. آنچه که از بیرون برای همه قابل مشاهده است، خطی از بخیه با سوزن یا بخیه های نایلونی بر روی سر است.
مدت زمان بهبود بعد از عمل کرانیوتومی چقدر است؟
این مسئله بستگی به موارد زیر دارد:
۱٫ شدت بیماری شما قبل از عمل چقدر بوده باشد. ۲٫ آیا قبل یا بعد از عمل، مشکلات عصبی داشته اید. ۳٫ هرگونه عوارض ناشی از بیماری یا جراحی. ۴٫ سن شما. ۵٫ تاثیرات ناشی از هرگونه درمان های پس از عمل نظیر پرتودرمانی در طول مدت بهبودی. ۶٫ سایر شرایط دارویی.
موارد بسیار متفاوتی وجود دارند که بر روند بهبودی شما تاثیر می گذارند، از اینرو تعیین زمان دقیق در این مورد دشوار است. توجه به این نکته مهم است که تحمل شما در مقابل درد و داروها دارای تاثیراتی هستند که همین مسئله موجب می شود سرعت بهبود در افراد متفاوت شود. با در نظر گرفتن موفقیت آمیز بودن روند عمل جراحی، شما باید مراحلی را بعد از آن طی کنید. این مراحل به دو هفته اول بعد از عمل، یک ماه بعد و سه ماه بعد از گذشت عمل تان تقسیم می شود که باید برای ویزیت بعد از عمل به پزشک تان مراجعه کنید.
تنگی مجرای نخاعی موجب درد در ناحیه پشت و پا می شود، تنگی مجرای نخاعی کمری زمانی ایجاد می شود که مجرای نخاع و مجرای عصبی در ناحیه پشت تنگ شده و به نخاع و ریشه های عصب فشار وارد می کند. اکثر افراد دارای تنگی مجرای نخاعی، رفته رفته با افزایش سن متوجه این بیماری می شوند، اگرچه تعداد کمی از افراد به صورت مادرزادی با این بیماری متولد می شوند.
• آرتروز ستون فقرات (استئوآرتروز، اسپاندیلیتیس) ممکن است در برآمدگی استخوانی که در مفاصل گسترش می یابد نقش داشته باشد. • برآمدگی استخوانی (موسوم به استئوفیت) ممکن است تا مجرای ستون فقرات و یا ریشه های عصبی ناحیه کمر پیش رود و موجب ایجاد فشار در نخاع یا اعصاب شود. • ممکن است آسیب های دیسک انحطاطی در ناحیه پشت در ایجاد بیماری تنگی مجرای نخاعی نقش داشته باشد. دیسک موجب ایجاد فتق در نزدیکی مجرای عصبی شده و در نتیجه ریشه عصب نخاعی تحت فشار قرار می گیرد. • لغزش مهره • کژپشتی کمری حاد • ممکن است در بیماران مبتلا به تنگی مجرای نخاعی مادرزادی (مثل آکندروپلازی، کوتاهی قد) علائم بیماری از سن ۱۵ سالگی افزایش یابد. • غالباً زمانیکه نخاع یا ریشه های عصبی تحت فشار قرار می گیرند، درد و سایر علائم بیماری گسترش می یابند. غالباً در بیماری تنگی مجرای نخاعی کمری، یکی از سه سطح ناحیه پشت تحت تاثیر قرار می گیرد: L3-L4، L4-L5، و L5-S1. گاهی اوقات هم بیش از یک سطح تحت تاثیر قرار می گیرد.
نواحی قرمز نشاندهنده فشردگی نخاع/ریشه عصبی ناشی از بیماری تنگی مجرای نخاعی کمری است
گردن شما بخشی از یک ستون بلند انعطاف پذیر است که به عنوان ستون فقرات و یا “تیره¬ی پشت” شناخته می شود و در بخش وسیعی از بدن شما گسترش یافته است. ستون فقرات سرویکال (ناحیه گردن) متشکل از هفت استخوان (مهره های C1 -C7) می باشد که توسط دیسک بین مهره ای از هم جدا شده اند. این دیسک ها باعث حرکت آزادانه ستون فقرات شده و در طول انجام فعالیت های حرکتی به عنوان یک کمک فنر عمل می کند. به قسمت پشتی هر جسم مهره ای یک قوس استخوانی متصل شده که یک فضای طولی توخالی و پیوسته را ایجاد می کند که این فضا در تمام قسمت طول پشت ما گسترده شده است. این فضا، که به آن کانال نخاعی گویند، منطقه ای است که طناب نخاعی و ریشه های عصبی از درون آن عبور می کنند. طناب نخاعی در مایع مغزی نخاعی (CSF) غوطه ور است و توسط سه لایه محافظ به نام مننژ (سخت شامه، عنکبوتیه و نرم شامه) احاطه شده است. در هر سطح مهره ای یک جفت عصب نخاعی از طریق منافذ کوچکی به نام فورامن ها منشعب می شود (یک عصب به چپ و یک عصب به راست). این اعصاب در خدمت عضلات، پوست و بافت های بدن هستند و در نتیجه، تامین کننده ی حس و حرکت برای تمام قسمت های بدن می باشند. طناب نخاعی حساس و اعصاب ظریف توسط ماهیچه های قوی و رباط های متصل به مهره ها نیز پشتیبانی می شوند.
بیماری دیسک گردن
ممکن است به دلیل مشکلات موجود در گردن، شانه ها، بازوها و یا دست به یک جراح مغز و اعصاب مراجعه کنید. ممکن است در کل یا قسمتی از این مناطق احساس درد، بی حسی ، سوزن سوزن شدن و یا ضعف را تجربه کنید. درد گردن ممکن است به دلیل انحطاط دیسک، تنگی کانال نخاعی ، ورم مفاصل (آرتروز)، و در موارد نادر سرطان یا مننژیت ایجاد شود. به منظور رفع مشکلات جدی گردن، باید با یک پزشک مراقبت های اولیه و اغلب یک متخصص، مانند جراح مغز و اعصاب، مشورت کرد تا به تشخیص دقیقی دست یافته و روش های درمانی تجویز شوند.
در صورت رخداد موارد زیر، باید با یک جراح مغز و اعصاب برای درد گردن مشورت کنید:
◾ درد گردن بعد از جراحت یا ضربه به سر رخ دهد ◾ تب و یا سردرد همراه با درد گردن وجود داشته باشد ◾ خشکی گردن مانع از این شود که شما چانه خود را به قفسه سینه بچسبانید ◾ درد در طول یک بازو ◾ در دست ها یا بازوها حس سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف وجود داشته باشد ◾ علائم درد گردن همراه با ضعف پا و یا از دست دادن هماهنگی در دست ها و پاها باشد. ◾ درد گردن و یا شانه پس از چهار هفته یا کمتر بهبود نیابد و ضعف گسترده تر شود.
تومور مغزی که به تومور درون جمجمه ای معروف می باشد، توده ای غیر عادی از یک بافت به شمار می رود که با رشد و تکثیر شدن غیر قابل کنترل سلول ها ایجاد می شود. ظاهرا این وضعیت توسط مکانیزمی که وظیفه کنترل سلول های نرمال را به عهده دارد، چک نمی گردد. بیش از ۱۵۰ نوع متفاوت تومور مغزی شناسایی شده که به دو گروه اصلی تومورهای اولیه و متاستاتیک دسته بندی شده اند.
انواع تومورهای مغزی
تومورهای اولیه مغزی شامل آن دست از تومورهایی هستند که از بافت های مغزی و یا بافت های اطراف مغز ایجاد می گردند. تومورهای اولیه به عنوان تومورهای گلیال (تومورهایی که از سلول های گلیالی تشکیل شده اند) و یا تومورهای غیر گلیال (تومورهایی که روی و یا داخل ساختارهای مغزی نظیر عصب ها، رگ های خونی و غده ها رشد می کنند) دسته بندی می گردند که می توانند بدخیم و یا خوش خیم باشند. تومورهای مغزی متاستاتیک شامل تومورهایی هستند که در نقطه ای خارج از مغز یعنی در ناحیه دیگری از بدن (مانند سینه و ریه ) ایجاد شده که در نهایت از طریق جریان خون به مغز راه می یابد. تومورهای متاستاتیک به عنوان سرطان در نظر گرفته شده و بدخیم می باشند.
از هر چهار تنی که مبتلا به سرطان می باشند یک تن دچار متاستاز مغزی شده و برآوردها نیز حکایت از آن دارد، هر ساله ۱۵۰۰۰۰ تن به این نوع سرطان بدخیم دچار می گردند. ۴۰ درصد از افرادی که مبتلا به سرطان ریه می باشند معمولا به متاستاتیک مغزی دچار می گردند. در گذشته نتیجه برای بیمارانی که دارای متاستاتیک مغزی تشخیص داده می شدند، چندان خوشایند نبود چرا که نرخ زندگی این افراد بیش تر از چند هفته بعد از تشخیص نبوده است. ابزارهای پیچیده تشخیص در کنار ابداع روش های پرتوزایی و جراحی باعث شده تا کیفیت و نرخ زندگی برای افراد گرفتار متاستاز مغزی بهبود یافته و تا چندین سال افزایش یابد.